27 december 2019 Thialf stadion Heerenveen NK afstanden

NK afstanden 2019

Vrijdag 27 december was het weer zover, De Blaasbalgen reisde af naar het Thialf in Heerenveen om daar het schaatspubliek weer te vermaken.

We verzamelde wat vroeger omdat “HoemPAPA” (dank je wel NOS voor deze leuke bijnaam) onze Wim een dag gevolgd werd door het AD. Als vader van Patrick Roest word je dus ook steeds beroemder. Na wat vragen en foto’s vertrok de bus bestuurd door Ed naar Leidscheveen om bij Jeans Centre aldaar nieuwe broeken te passen. Na dat iedereen zijn maat was genomen kon de reis naar Heerenveen eindelijk aanvangen. Justin zorgde voor een lekkere oliebol in de bus om zijn verjaardag te vieren. Na een paar uurtjes rijden arriveerde we in Heerenveen waar we door Thijs werden ontvangen. Thijs had een strak schema voor ons en moest nog een hoop regelen dus zo zag je Thijs en zo was hij weer weg. Maar hij had alles top geregeld voor ons!

Na de instrumenten koffers in de kleedkamer te hebben gebracht was het tijd voor het eerste setje. Buiten hebben we het publiek vermaakt wat stond te wachten om de schaatstempel te betreden. Oude klassiekers en nieuwe nummers wisselde elkaar af en het publiek genoot zichtbaar.

Hierna mochten we naar binnen toe, jassen uit en gelijk naar de ijsring want hier moesten we naast het nieuwe erepodium voorgesteld worden aan het publiek en ook de mascottes van het schaatsen sloten bij ons aan. Na ook hier weer een setje gespeeld te hebben werden we naar de andere kant van de ijsbaan gestuurd om ook daar weer een 10 minuten van ons te laten horen. Ook hier begon het publiek lekker los te komen, men had er zin in. Tot slot van deze set mochten we zonder ons slagwerk naar de middenring van het Thialf stadion, hier is normaal niet bij te komen want hier zitten alle schaatsers, verslaggevers en belangrijke mensen. Maar dit keer mochten wij er ook plaats nemen om tijdens de opening het Wilhelmus te spelen. Toen ook dit bijzondere moment gereed was konden we een hapje gaan eten. Nu begon de tijd van wachten en tijdens de volgende dweilpauze zouden wij weer spelen. Helaas waren er teveel valse starts op de 500 meter en bleef er maar weinig tijd over om een setje te spelen dus werd besloten dit niet te doen. Wel mochten we opnieuw naar de middenring voor de prijs uitreiking en het Wilhelmus te laten klinken. Ook hierna hadden we weer een pauze en opnieuw mochten we het Wilhelmus ten gehore brengen. Toen was de belangrijkste afstand daar de 5000 meter voor de heren waarin Patrick Roest mee reed. Alle Blaasbalgen verzamelde zich rond de ijsbaan om hem aan te moedigen. Na iedere rit werd het spannender en uiteindelijk was daar dan de koningsrit. 12 en een halve ronde spanning, en uiteindelijk wat een eindtijd. Feest bij Patrick maar ook feest bij De Blaasbalgen. Nu als een speer naar de binnenring om het Wilhelmus voor “onze” Patrick te spelen. Ik kan u vertellen dat is toch wel een heel bijzonder gevoel omdat te mogen doen.

Als laatste setje van deze avond vertrokken we naar de buitenring om daar het vertrekkende publiek te laten genieten van onze klanken. Na een kwartiertje spelen zat het erop, nog een nummertje in de frisse buitenlucht en het was tijd om te stoppen.

In de kleedkamer hebben wij afscheid genomen van Josette, zij gaat ons helaas verlaten omdat het spelen haar niet meer lukt. Met een mooi Always on my mind ondersteund door “Haar prins” Justin hebben wij haar bedankt voor haar inzet de afgelopen jaren.

Nu snel wat drinken en de bus in naar huis, na een lange rit stond ons busje weer voor de deur en konden we alles opruimen. Wat blijft zo’n eigen bus een genot.

Wij bedanken Ed voor het rijden, Sander voor het invallen op de grote trom en de organisatie voor de uitnodiging! We hebben genoten en komen graag een keer terug.

Maandag 30-12 vindt u in het AD bij de sport een mooi artikel over “onze” Wim Roest.